Haketmediğin Kadar Yalnızsın

Sen hak etmediğin kadar yalnızsın
Ne kadar masum bakıyorsun hayata
Ve ne kadar ümitli onca yaşamışlığınla
Kaybetmemeye çalıştıkça kaybediyorsun
Sen aslında hep kazanıyorsun
Biliyor musun?
Yaşadıkların aslında hep bildiğin şeyler
Hayatı doğru insanla paylaşmıyorsun
İşte burada yanılıyorsun
Senin gözlerindeki ışıltıyı kendine yol yapacak
Senin ellerinde eriyecek aşkı tadacak
senden bir şeyler alacak sana sığınacak
Hayatı doğru insanla paylaşmıyorsun
İşte burada yanılıyorsun
Oysa ne sevmelerden kopup gelmişsin
Ne hasretleri bırakmışsın yüreklere
Ne gözler yollarında dala kalmış ölüme
Ve ne faili meçhul cinayetlere sebep sözlerin
Ama
Sen kendini yalnızlığa terk ediyorsun
Eğer bir umut varsa yaşamda o da sende
Eğer huzur varsa aranılan gözlerinde
En tercih edilen ölüm ellerinde
Sen çok kolay vazgeçiyorsun
Biriktirip içinde bir gün sorarsın kendine
Bu muydu benim beklentim hayattan
Bu insanlar kim ?
Bunca dostun arasında nedendir benim sessizliğim
Bir gün sorarsın kendine
Bu yatağımdaki yabancı kim?
Yüzleşme vakti geldiğinde benliğinin
Sorarsın kendine, ben kimim?
Cevabını veremediğin onca soruyla
Kendine haksızlık ediyorsun
Senden giden hep kaybeder
Sayamadığım daha birçok nedenler
Varlığınla sen akılları sınıyorsun
Sen kendine haksızlık ediyorsun
Biliyorsun Bu hayat seni haketmiyor
Ve sen hak etmediğin kadar yalnız yaşıyorsun…..