Affet

Affet beni yüreğim…
Açtırdım kapılarını seni sevmeyene,derinlerdeki güzellikleri
görmeyene…Sevgisizliklerine hapsettim seni…

Affet beni gözlerim…
Sana bakmayan gözlerin esiri etti.Gülerken saçtığın ışığını zindana
çevirdim…

Affet beni dizlerim…
Gelmez yarin yolunda beklettim.Ayakta durmaya dermansız ettim.

Affet beni sözlerim…
Her acı sözü yutup;hep tatlı sözler söylettim.Zehir sözlere sevgi
sözlerimi
ziyan ettim…

Affet beni kollarım…
Seni sarmayan kollara her daim açık beklettim.
Gelmeyince zalim yar,sevdalara seni açmamaya yeminler ettim…

Affet beni gülüşlerim…Yalancı gülmelere kanıp gönülden gülmelerimle

karşılık verdirdim.Yüreğimi ağlattılar sen yine de gülmeye devam
ettin…

Affet beni ellerim…
Uzanmaz elleri tutmanı,hiç bırakmamanı senden bekledim.Bomboş kalınca
üşüdün
soğukluğun yüreğime işlettin…

Affet beni Yarabbim…
Verdiğin bu canın hakkını veremedim…
Yüreğimi bir kulun yaralamasına,gözlerimi ağlatmasına,Kollarımı
bağlatmasına
izin verdim…
Affet beni yarabbim O’nu çok sevdim….

Doğru zamanlarda yanlış insanlara,yanlış zamanlarda doğru insanlara
mahkum
oldu bu yürek…
Belki doğruyu görmeye yetmedi gözlerim.Belki de yanlışı silmeye
yüreğim…